Ünlü sanatçı Muharrem Aslan, ‘Ben Gönlümü Sana Verdim’ müziğinin öyküsünü ve hayatındaki değerli kırılma noktalarını Haber7 muhabiri Yavuz Selvi’ye açıkladı.
HABERE İLİŞKİN GÖRÜNTÜ İÇİN TIKLAYIN İZLE
Çiftçi bir ailenin çocuğu olan Muharrem Aslan Kahramanmaraş’tan Sidney’e uzanan kıssasını anlattı. Milyonlarca dinleyiciye ulaşan Ben Gönlümü Sana Verdim müziğinin kıssasını de birinci kez anlattı.
KÖYDE DOĞDUM, KÖYDE BÜYÜDÜM
Sanatçı Muharrem Aslan şunları söyledi:
Köyde doğdum, köyde büyüdüm. Köy yaşantısıyla geçti ömür. Yani müziğe başlama aslında babamdan kaynaklı oldu. Ben 6 yaşındayken bir gün o vakit babam Afşin Elbistan Termik Santrali’nde çalışıyordu. Köydeyken her akşam babam Afşin Elbistan Termik Santrali’nden çıkışta meskene gelirdi. Bir akşam elinde bağlamasıyla geldi, ben 6 yaşındaydım. O anı hiç unutmam. Ben her vakit onun yolunu gözlüyordum. Otobüs geliyordu ve ben onu karşılıyordum. Bir gün elinde bağlamasıyla gelmesi benim aslında hayatıma müzik manasında çekiliverdi diyebilirim.
Gerçi 12 yaşına kadar bağlamaya dokunmadım fakat 12 yaşında başladım elimi alıp çalmaya. Zira babam çok istiyordu bağlama çalmamı. Kendi kendime öğrendim. Hiç öğreten de yoktu. Aslında çok aradım da bilen kimse yoktu, hiç kimse yoktu. Zira ben şuna inanıyorum insan hayatında ne kadar zorlukları daha zorluklarla karşılaşırsa aslında o kadar güçlü oluyor. O kadar üstesinden geliyor. Şimdi benim de müzik hayatımda aslında o vakit öğretecek kimsenin olmaması, babam aslında gençliğinde çalarmış bağlamayı. Söylermiş de fakat adam gurbet hayatından ötürü yani babam gurbet yaşantısından ötürü unutmuş bağlamayı.
Onu keyifli etmek için çok yani zira onun o isteği, onun o gözlerindeki istek benim bağlama çalma isteği. Bana daima motive ederdi, “oğlum öğren bağlamayı öğren söyle bak ben çok memnun olacağım.” Zira yani babam sahiden keyifli olacak. Bağlamayı öğrenirsem ondan sonra daha ciddiye aldım. Artık elimden düşürmemeye başladım.
“BENDEKİ O İSTEĞİ GÖRDÜLER”
Yani bizde vardı ya sigortalı bir iş bu, garanti bir iş bu. Babam bir yandan da beni okumam için yani mühendis olmam için teşvik ederdi. “Oğlum bak bu müzisyen tamam bağlama çalmasını öğren fakat mühendis ol ki hani bağlama çalmaya devam edersin.” Aslında bu da onlar kaynaklı oldu. Ben o Harita Kadastro Mühendisliği Yıldız Teknik’i kazandım. Ve Beşiktaş’taydık o vakit, Beşiktaş’taydı yerleşke. Bir de talihime işte yani bunlar aslında biraz talihtir. Ben dedim ya şuraya bir gideyim bakayım ne var. Bir gittim işte orada birkaç hoca bu türlü piyano var, bağlama diye bir şey yok natürel. Piyano var. Ben de olağan ki nota bilgisi yok, bir şey yok. Orada tanıştım. Birkaç hocayla tanıştım. Baktılar bendeki o isteği gördüler. Ve benimle ilgilenmeye başladılar. Natürel Türk Halk Müziği değil lakin piyanoyla bir anda ilgilenmeye başladım. Biraz şan nota dersleri almaya başladım. Böylelikle ikisini bir ortada o süreçte götürdüm. Orada nasıl bir adım attınız? Evet aslında mühendisliği okurken işte Yıldız Teknik Üniversitesi’nde bir yandan da şekillendi. Başım netleşti diyebilirim. İçimde müzik isteği daha da çoğalmaya başladı.
“BELKİ DE SILA HASRETİ YA DA HASRETİYDİ”
Ben 2001’de Sidney’e taşındım. Bir yörünge değişti. Dedim ben artık neden bir solo albüm çalışmasına girmeyeyim. Zira biraz gelişti demek ki. Sanatsal manada bilgiler falan gelişince haliyle bunu bir üst düzeye taşımak istiyorsunuz. Ben de birinci bestemi burada yaptım. Sidney’de yaptım. Herhalde tahminen de sıla hasretiydi ya da hasretiydi. Tahminen de memleket hasretiydi. Zira bir orta sahiden çok özlemeye başladım. Türkiye’yi, doğduğum toprakları, oraları, Elbistan’ı çok özlemeye başladım.
HERKESİ LİSANINDA OLAN ‘GELMEZ OLDUM’UN HİKAYESİ
Tabii ki birinci etapta benzetilmek olgusu ruhu okşadı. Ancak bir baktım iş farklı istikametlere gitti yani. Çok artık benden çıktı. Yapıtın ismi ‘Ben gönlüme sana verdim’ değil aslında. ‘Ben gelmez oldum’ Albümde gelmez oldum. 2011’de yaptım ben albümü. Artık gelmez oldum diye yaptım albümü, yapıtı o denli kaydettirdim. 2011’de çıktı. Yapıtı 2017’ye kadar, bakın 2011’de eser çıktı. 2017’ye kadar yapıtı toplam abartmıyorum 100 kişi dinlemedi. Yani ben 2001’de buraya geldim ancak hani dedim ya hasret bastı, hasretlik. 2004’de tekrar oralara döndüm, Türkiye’ye döndüm. Ve ‘ben gelmez oldum’ yapıtını orada yaptım. Ben kendim Elbistan’da yaptım. Benim söylemeye başlamam, düşünmeye başlamam. Söylemeyi, müzik söylemeyi, türkü söylemeyi düşünmeye başlamam. Yeniden Elbistan’da gerçekleşti. Çok değişiktir.
Elbistan’a döndüm. Elbistan’da bir anda aklıma şey geldi. Ya ben artık söylemeye de başlayayım. O vakit yaptığım bestelerden biridir ‘gelmez oldum.’ Yani bir adedidir. Daha bunun üzere bir sürü beste var. Beşerler, yani halkımız ismini ‘Ben Gönlümü Sana Verdim’ yaptı. Ben hala ısrar ettim gelmez olduğunda yazdım. Lakin bir baktım halk o denli istiyor. Yani müziğin ismini resmen halk koydu. ‘Ben Gönlümü Sana Verdim’ ve ben 2021’e kadar bekledim. 2021 yılında değiştirdim yapıtın ismini platformlardan. Zira hala bir umut dedim. Hani gelmez olduğuna döndürebilir miyiz? Lakin baktım en sonunda yazdım esasen. Halk ne istiyorsa odur. Bu yapıtın ismini tahminen de birinci kere oluyordur tarihte.